O książce: 1964 / Powieść „Zabić drozda…”, wydana po raz pierwszy w 1960 r., odniosła ogromny sukces i od razu stała się bestsellerem. Nie jest to zaskakujące: Harper Lee (1926–1975), korzystając z lekcji Marka Twaina, znalazła własny styl opowiadania historii, który pozwolił jej pokazać świat dorosłych oczami dziecka, bez jego upraszczania i zubażania. Powieść została nagrodzona jedną z najbardziej prestiżowych amerykańskich nagród literackich – Pulitzerem i ukazała się w milionach egzemplarzy. Została przetłumaczona na dziesiątki języków na całym świecie i do dziś jest wznawiana. Zabić drozda to powieść o moralności. Jej akcja jest precyzyjnie umiejscowiona w czasie i przestrzeni: prowincjonalne miasteczko w Alabamie – Maycomb – w połowie lat trzydziestych XX wieku, czyli w okresie głębokiego kryzysu gospodarczego. Ukazane są tu główne grupy społeczne – bogaci właściciele ziemscy, czarni, potomkowie pracujących dla nich plantatorów, zamożni lub biedni, ale zachowujący „szlachetne idee”, maniery i pretensje, biedni, potocznie nazywani „białymi śmieciami”. W tekście powieści pojawiają się postacie niezbędne dla prowincjonalnej Ameryki – sędzia, szeryf, nauczyciel, lekarz, prawnik. Uosabiają władzę, duchową i doczesną, prawo i ducha stabilności, choć podlegają tradycyjnym uprzedzeniom, przesądom społecznym i rasowym, jak wszyscy inni mieszkańcy Maycomb.